မိုးေငြ႔ႏွင္႔အတူ
တိမ္ညိဳေတြ အုပ္လိုက္ေရြ႔လ်ားေနၾကတယ္…….။
ျပည့္၀န္းေနတဲ႔ လကို မၾကာခဏဖံုးကြယ္သြားလိုက္ၾကတာ…… လျပည့္လကေနတဆင္ ့ကိုယ္တို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနၾကတာကို တိမ္ကြယ္လိုက္တဲ႔အခါ သူကေပ်ာက္ကြယ္သြားလိုက္နဲ႔…..။ ဒီတစ္ည ကိုယ္တို႔ တိမ္ကင္းစင္တဲ႔ေကာင္းကင္ယံက လ၀န္းၾကီးကေန ဆံုႏိုင္ခြင့္ရပါ့ဦးမလား……..။ တိမ္သလႅာေတြကေတာ့ ေခါင္းေမာ့လို႔ ေလႏွင္ရာ အဆုပ္လိုက္ အစုလိုက္ အေ၀းလိုက္ ေျပးလႊားေရြ႕႔လ်ားေနလိုက္ၾကတာ…….. ကိုယ္တို႔ကို ဒီည ငဲ႔ကြက္မယ့္ပံုမေပၚဘူးကြယ္….။
သူရွိရာ ေကာင္းကင္မွာေရာ တိမ္ေတြဖံုးအုပ္ေနသလား…….။ ဒါမွမဟုတ္ ေကာင္းကင္ဟာ နက္ျပာေရာင္ေနာက္ခံနဲ႔ၾကယ္ကေလးေတြဟာ မခို႔တရို႔ေလး လင္းျပေနၾကသလား…….။ ကမၻာေျမတစ္ခုတည္းအေပၚရပ္ေနတာခ်င္းအတူတူ…….ကိုယ္တို႔ အေရာင္တူညီတဲ႔ ေကာင္းကင္ကိုမပိုင္ဆိုင္ၾကဘူးေနာ္………။
ျပဴတင္းေပါက္ကေန အေအးေပါ့တဲ႔ ေဆာင္းေလေလး မရဲတရဲတိုက္ခတ္၀င္ေရာက္လာတယ္။ ႏွင္းပြင့္ေတြကြယ္ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ႔ ေကာင္းကင္ေပမယ့္ ကုိယ့္ေကာင္းကင္မွာေတာ့ေလ… ႏွင္းႏြမ္းေတြျပိဳက်လာေတာ့မလား ေအာက္ေမ့ရတယ္……။
သူ႔ေကာင္းကင္မွာေရာ ၾကည္လင္ေနရဲ႔လား…..။ ေဆာင္းညေပမယ့္ မညာမတာ တိမ္ေတြနဲ႔ အုပ္မိႈင္းညိဳ႔ဆိုင္းေနမလား……။ လျပည့္လကေတာ့ တိမ္ေနာက္ကြယ္မွာ… ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးနဲ႔……..။ ဒီလျပည့္က ေဆးေပါင္းခတယ္တဲ႔………။ ဟင့္အင္း…. ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ အလြမ္းေတြခတဲ႔ညပါ……။ အလြမ္းေတြနဲ႔အတူ ပုလဲမ်က္ရည္ေတြပါ ေၾကြခတဲ႔ညလည္းျဖစ္ေသးတယ္….။
မတူညီတဲ႔ေကာင္းကင္မွာ မျမင္ရေပမယ့္ မွန္းဆလို႔ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာတြန္႔ေကြး အျပံဳးကေလးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ၾကည္ႏူးခြင့္ေပးပါ…..။
ဒီည………ေဆာင္းေလေတြနဲ႔ေအးမယ္ဆိုလဲ သူ႔ရင္ေငြ႔အလား အလြမ္းေတြကိုျခံဳျပီး ကိုယ္ေႏြးေထြးလိုက္ပါ့မယ္….။
Comments
Post a Comment