ဗလာႏွင့္အိမ္မက္(၂) ကဗ်ာတိုစုေလးမ်ား
အေ၀းက ခ်စ္
မနက္ျဖန္လဲမေတြ့နိုင္
သဘက္ခါလဲမေတြ့နိုင္
ႏွစ္ေယာက္လံုးက
အလြမ္းေတြေပြ့ထားရတယ္။
ဗလာ(၂)
ဆႏနဲ့ဘ၀ကျခားနားတယ္
ဘယ္လိုေျပာျပရမလဲ
ရင္ထဲမွာေတာ့ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ့
လက္ထဲမွာေတာ့.....................။
အိမ္ေရွ့သစ္ပင္ေပၚက ပန္းငယ္
လူေတြကေတာ့ခြထားတယ္လို့ျမင္တယ္
သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့မခြဘူး
ငါကေတာ့သူ့ကို
သစ္ကပ္ပန္းလို့ပဲ
နာမည္ေပးထားလိုက္တယ္။
လူနဲ့တူေသာ လူ
လူလိုလြမ္းတယ္
လူလိုေဆြးတယ္
တစ္ခါတစ္ခါ လူလို သူလိူ
သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုလို့။
အိမ္မက္
(၂)
(၂)
အိပ္ရင္နဲ့လမ္းထေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတယ္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္နဲ့ေတာ့ အိပ္မၾကည့္ခဲ့ဘူး။
၀ရန္တာေပၚက ေတယာသံ
တက္လိုက္က်လ်ုက္
နိမ့္ရင္ျမင့္ရင္္း
ဘိုးတံကိုင္တဲ့လက္ဟာ
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးကိုကိုယ္စားျပဳထားတယ္။
ေခ်ာင္း၇ိုးေလးေဘးမွာ
ေဗဒါပြင့္ေလးကိုျမတ္နိုးလို့
ဘဲအုပ္ကိုေမာင္းထုတ္လိုက္တယ္
ဗေဒါဖုတ္တစ္ခုလံုးမွာ
ဘဲေျခရာေတြ မြစာၾကဲလို့။
အိပ္ရာေပၚကေခါင္းအံုး
တက္ဖိလိုက္ သက္ျပင္းခ်လိုက္
ျပန္ထလိုက္
တစ္ခါတစ္ခါ
မ်က္ရည္သုတ္စရာလဲျဖစ္ဖူးတယ္။
ၾကိဳးမဲ့ခဲ့ရေသာ
ဘယ္ကိုေမ်ာရမွန္းလဲမသိ
လွည့္ၾကည့္စရာလဲမရွိဘူး
ဒီအတိုင္းေလးပဲေမွ်ာလိုက္ေနလိုက္တယ္။
အသဲကြဲသီခ်င္း
ထိုင္လို့မရ ထလို့မရ
အိပ္ခါနီးေတာင္သက္ျပင္းမခ်နိုင္
ငါ့စိတ္ေတြဘယ္သူပိုင္သြားတာလဲ။
စိတ္ရဲ့တံတိုင္း
ျမိဳ့ၾကီးကေတာ့ေျပာင္းလဲသြားတယ္
စိတ္ဓာတ္ေတြကအရင္အေရာင္ပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္းရယ္ စိတ္ပ်က္တယ္။
...............................................................-----------------------------------------**********************++++++++++++ဗလာ
Comments
Post a Comment